23 marzec 2023 Izabela Matysiak
Maria Komornicka urodziła się 25 lipca 1876 roku w Grabowie nad Pilicą, tam też spędziła dzieciństwo i młodość. W 1892 roku w wieku szesnastu lat zadebiutowała w "Gazecie Warszawskiej", a dwa lata później wydała tomik opowiadań: Szkice. We wrześniu 1894 wyjechała Komornicka na studia do Cambridge, ale po pół roku powróciła do kraju a negatywne wspomnienia opisała w cyklu artykułów zatytułowanych Raj młodzieży. W tym czasie zaprzyjaźniła się w Warszawie z Wacławem Nałkowskim i Cezarym Jellentą - przywódcami antyfilisterskiego ruchu umysłowego. Spotkanie tej trójki (tzw. "grupy Laokoona") zaowocowało wydaniem w 1895 roku zbiorowej książki pt. Forpoczty.
17 marzec 2023 Izabela Matysiak
Najstarszym dokumentem mówiącym o ziemi, na której leży Grabów nad Pilicą, jest pismo Kazimierz Wielkiego z 14 lutego 1359 roku. W piśmie tym Kazimierz Wielki, na wypadek swojej śmierci , powierza ziemie Zapilcza (przyłączone wówczas do Mazowsza), księciu mazowieckiemu Siemowitowi III. Grabów nad Pilicą jest starą osadą prawdopodobnie leśną stanowiącą ośrodek kolonizacji tej części Zapilcza we wczesnym średniowieczu. W lipcu 1451 r. kościół w Grabowie otrzymał dziesięcinę snopową ze wsi Brzozowicka. Nazwa Grabów pojawiła się w 1569 r. wywodzi i od wyrazu grab. Kolonizacja prawego brzegu Pilicy przypada na XV i XVII wiek. O kierunku rozwoju osadnictwa świadczą nazwy zakładanych miejscowości jak Kępa Niemojewska oraz poza obszarem gminy Budy Biejowskie, Budy Michałowskie. Nazwa ”budy” świadczy o tym, że mieszkańcy zajmowali się eksploatacją lasów, wypalając potaż, węgiel drzewny,...
17 marzec 2023 Izabela Matysiak
PARAFIA P.W. ŚW. TRÓJCY W GRABOWIE NAD PILICĄ Początki Parafii sięgają ok 1382 r. kiedy to parafia została erygowana przez Biskupa Poznańskiego Andrzeja z Bnina. Początkowo należała do Diecezji Poznańskiej. W XVI w. postawiono drewniany kościół, który w 1656 roku został spalony przez Szwedów. Następna wzniesiona w 1776 r. modrzewiowa świątynia, ufundowana przez Ignacego Walewskiego- podkomorzego królewskiego, która spłonęła w 1906 r. Do czasu wybudowania nowego kościoła, postawiono tymczasową kaplicę z materiału zakupionego z prezbiterium nowego kościoła w Stromcu i umieszczono w niej dawny wielki ołtarz. W latach 1907-1912 trwała budowa kościoła wg. Projektu Tomasza Pajzderskiego, dzięki staraniom księży Józefa Janiszewskiego, Stanisława Chatłasa, Stanisława Tomaszewskiego, Marcina Zarębowicza, parafian i pomocy finansowej hr. Jana Zamoyskiego. 2 IX 1913 r. ks. Feliks Kuropatwiński...